En dan nu... lekker racen!

De afgelopen week stond een keer niet in het teken van bouwen aan de baan, maar eindelijk weer in het teken van racen.
De baan gebruiken waar hij voor gemaakt is dus!

Afgelopen maandag was Jesper al langs geweest om de baan weer te proberen. Prompt scherpte hij ook gelijk de snelste tijd aan. Ook hebben wij ons weer bezig gehouden met de '10 Minute Challenge'. Ook daar zette Jesper het record neer met 135 ronden. Een paar dagen daarvoor had ik die zelf al aangescherpt met 128 ronden, daar ging Jesper dus flink over heen.

Aangezien ik hem niet met 2 records naar huis wou laten gaan, had ik nog wel een poging gedaan om zijn snelste tijd te verbreken, dat was gelukt dus die had ik weer in eigen handen.

Stiekem heb ik deze week wel een klein beetje zitten hobbyen aan de baan. Ik heb het bandententje weer opnieuw gemaakt en geplaatst, natuurlijk met banden.

Dan is afgelopen vrijdag Marc S langs geweest. En omdat er weer een gast op de racebaan kwam rijden, moest er toch eindelijk eens een welkomstbord komen.

Marc zette vol zelfvertrouwen zijn Slot.It GT40 op de baan en 10 ronden later had hij al de snelste ronde te pakken, een rondje van 4,067 seconden. Hij blij, ik wat minder.
Tot hij de auto van de baan af haalde om een andere te proberen, toen zag ik iets waar hij op zijn eigen baan geen rekening mee hoeft te houden: een magneet! Op mijn baan rij ik zelf uitsluitend zonder magneet, ja zo kan ik ook wel een snellere ronde rijden. Zijn vreugde was dus van korte duur en zijn snelste tijd wordt dan ook niet opgenomen in de ranglijsten :)

Overigens: probeer niet met een truck een GT40 bij te houden...

De rest van de avond heeft hij ook geen echte records neer gezet, maar dat is niet zo vreemd als je zelf altijd op een grote houten baan rijdt, en je dan ineens op een kleine plastic baan gaat rijden. Die snelle tijden zullen vast nog wel komen zodra hij hier wat vaker heeft gereden.

Doordat Jesper en Marc S hier zijn wezen rijden, ben ik ook een paar puntjes tegen gekomen die verbeterd moeten worden. Onder andere in de doordraaier, daar stak een stuk gips uit. En bij het opkomen van het rechte stuk kwam Marc S ook een stuk gips tegen, meerdere malen achter elkaar.
En dat niet alleen, zelf was ik afgelopen week ook van de baan af gereden aan het eind van het rechte stuk. De bandenstapels alleen waren helaas niet voldoende (en de auto had gelukkig een zachte landing op mijn werkschoenen).
Daar moest dus ook nog een oplossing voor komen, dus ook hier is een hekwerk gekomen.

Tot slot nog even een foto van de auto die op dit moment het '10 Minute Challenge' record op zijn naam heeft met 138 ronden.

Verder aan de baan... En weer eens rijden!

Vandaag ben ik weer lekker verder gegaan aan de baan en ik heb zowaar weer eens gereden op de baan.
Ik ben begonnen met het vast lijmen van het bergje wat achter het rechte stuk komt. Ik was dat stuk helemaal vergeten en heb een tijdje terug daar even wat voor gemaakt met piepschuim en gips. Nu staan er allemaal verfblikken en rollen tape tegen aan om het op de plaats te houden, dus de foto houden jullie even te goed.

Daarna ben ik verder gegaan met het plaatsen van bandenstapels. Ik denk niet dat deze bandenstapels ooit auto's van dichtbij gaan zien, maar wie weet.
Om de bandenstapels heen is wat grind geplaatst. Dit ligt gewoon los. Mede omdat ik dit niet allemaal vast wil gaan plakken, maar ook omdat dit toch niet over de baan zal slingeren.

Met de bandenstapels en grind op hun plek, kon ik een klein beetje meer scenery neer gaan zetten. Al lang geleden op eBay tegen gekomen en gekocht om exact dit idee uit te werken.

En dan eindelijk weer eens rijden op de baan... Of toch niet... Geen stroom op de baan, dat is raar. Even de XLR aansluiting losschroeven dan maar en daar zit een draadje aan die nergens meer heen gaat. Die zou naar de positieve aansluiting van de stroomaansluiting moeten gaan. En dan zit er maar 1 ding op: het aansluitstuk uit elkaar halen, en die is niet gemaakt om uit elkaar te kunnen.

Dus dan de soldeerbout er maar bij halen. Sinds het solderen van het aansluitstuk al meedere meters soldeer er doorheen gejaagd, dus al een stuk meer ervaring met solderen dan een paar jaar terug, dus dit is zo gepiept. Alleen wel jammer van het sloopwerk wat er voor nodig was.

Daarna toch nog lekker kunnen rijden en kunnen uittesten met verschillende voltages. Ik had altijd de standaard Carrera adapters in gebruik, die geven 14.8 Volt, wat eigenlijk veels te veel is wanneer je zonder magneet rijdt. Met de adapters die ik van Marc Stouten mee had gekregen kan je het voltage zelf instellen. De voltages die ik vanavond getest heb waren 12 Volt en 9.5 Volt.
Op 12 Volt was ik slechts 0.1 seconde sneller en was de auto was wat onrustiger dan op 9.5 Volt, dus de keuze wss snel gemaakt voor 9.5 Volt.

Ik heb lekker wat rondjes gereden met de Slot.It Ford GT40, nog met oude bandjes. En dat ging erg lekker, zelfs de snelste rondetijd tot nu toe op de baan neer kunnen zetten, 0.38 seconde sneller dan de oude snelste ronde (op 14.8V).

Veiligheid voor alles!

Nee, geen blog over dat je altijd een veiligheidsbril moet dragen als je gaat klussen en een mondkapje op moet als je met MDF gaat werken (hoewel dat wel goede tips zijn).

Nee, elk circuit heeft zijn veiligheidsvoorzieningen nodig, zo ook eentje waar alleen slotauto's rijden. Op mijn baan zullen wat voornamelijk bandenstapels zijn. Een aantal aan het einde van het rechte stuk, die heb ik geloof ik al eens eerder gepost. Nu zijn ze de buitenste ook eindelijk vast gelijmd (zodat de auto's niet een snoekduik richting grond maken), de bandenstapels met reclame staan los zodat ze iets met de auto's mee zullen bewegen.

Vanmiddag heb ik ook nog een aantal extra bandenstapels gemaakt voor op andere plaatsen op de baan. Hoofdzakelijk voor de show, aangezien je op andere plaatsen op de baan er niet zo hard af kan schieten dat ze nodig zijn, maar wie weet.

Er is echter nog wel 1 plek op de baan waar je lelijk van de baan af kan schieten, maar hier kan je niet op een mooie manier een bandenstapel plaatsen. Dus daar heb ik een andere oplossing voor bedacht: een hekwerk. Gemaakt van treinrails en horregaas (met dank aan Marc Stouten voor de materialen).

Eerst heb ik de rails op maat gezaagd, daarna een inkeping er in gemaakt, omgevouwen en een kleurtje gegeven.

Daarna het gaas er op geplakt en het geheel op de baan geplaatst.

Knappe jongen als je nu nog van de baan af kan vliegen :)