Afgelopen zondag was het dan zo ver, het was tijd voor de 2e editie van de Souterrain Cup op de mooiste baan van NL. Dat betekende dat ik als taxi-service vroeg mijn bed uit moest, maar gelukkig niet zo vroeg als sommige andere deelnemers. Om iets voor half 8 pikte ik mijn eerste vrachtje (Jesper) op, om vervolgens door te rijden naar Overschie om Timon op te halen. En dan door naar Marc. Daar kwamen wij rond half 9 aan en het was even zoeken naar een parkeerplekje maar die was redelijk snel gevonden. Volgende keer misschien toch van te voren een paar parkeerplaatsen reserveren...
De avond voor de grote dag kreeg ik nog een smsje van Marc dat TURM, het programma wat hij zou gaan gebruiken voor de tijdswaarneming en bijhouden van de rondes, het niet goed deed. Hij vroeg of ik toch nog een excelsheet in elkaar kon knutselen.
Ik had een tijdje geleden toen Marc en ik het er weer over hadden om een 2013 versie van de Souterrain Cup te organiseren al een opzetje gemaakt, maar deze was toch nog even flink anders dan hoe we de indeling in gedachte hadden. Deze heb ik zaterdagavond, tot enige ergernis van mijn vriendin, dus helemaal overnieuw zitten maken en gelukkig is dat toch nog goed gekomen.
Bij Marc aangekomen werden we verwend met een kopje koffie en een echte Limburgse vlaai, die overigens heerlijk smaakte! Ook weer een hoop bekende bloggers gezien en ook kennis gemaakt met een voor mij van gezicht nog onbekende blogger, Edje. Ook stonden de prijzen al klaar, 3 mooie Porsche 550A Spyders, helaas wel in 1/43 en niet 1/1.
Na de koffie was het voor mij tijd om de bandjes klaar te gaan leggen. Dit jaar iets anders dan vorig jaar. Ze waren niet alleen een andere kleur, maar ook een andere samenstelling waardoor ze zachter waren en dus meer grip bieden. Jan-Willem noemde ze al de 'option-tires'.
Tijdens en na de race kreeg ik al enkele positieve reacties over de bandjes van sommige deelnemers. Daar was ik erg blij me aangezien ik natuurlijk een beetje bevooroordeeld ben wat betreft de prestaties van de bandjes. Mochten er trouwens mensen zijn die wat bandjes willen hebben, ze zijn ook gewoon te koop voor (wat ik zelf vind) een erg schappelijke prijs.
Beneden had Marc ook een beamer verstopt in de kerk zodat de tijden mooi op de muur geprojecteerd konden worden. Een erg goed idee, het was voor iedereen duidelijk te zien. Ook stond er boven de beamer nog een IP camera en op deze manier was de stand ook boven op de tv in de huiskamer te volgen.
Voor Timon en Jesper was dit de eerste Souterrain Cup waar hun aan mee deden. Jesper heeft hier natuurlijk al veel vaker gereden samen met mij aangezien wij geregeld een bezoek brengen aan Marc. Wij zijn er volgens mij zo vaak dat wij inmiddels bijna tot de scenery behoren. Voor Timon was dit de tweede keer dat hij op deze baan ging rijden (als ik het goed heb?). Dit betekende ook dat hij gelijk 'inside-information' in kon winnen bij de winnaar van vorig jaar:
Nadat iedereen heeft kunnen oefenen en een beetje aan de bandjes heeft kunnen wennen was het tijd voor de ontzettend strenge technische keuring. Geen enkel detail bleef ongezien en de auto's vielen bij bosjes door de mand vanwege alle oplossing die ze hadden bedacht om sneller te zijn dan de tegenstanders.
Maar even zonder gekheid, die technische keuring stelde weinig voor aangezien we voor voornamelijk voor de lol racen. Is de auto toegestaan? Zitten alle wielen er op? Zitten de juiste bandjes er op? Voldoe je aan die 3 eisen, dan is het eigenlijk al voldoende.
De eerste auto's staan klaar voor de keuring:
Na de technische keuring was het tijd voor de, bijna verplichte, foto van alle deelnemende slotauto's.
Het viel mij tijdens het schrijven van deze post op dat het 4 Italiaanse, 4 Duitse en 4 Amerikaanse auto's waren, mooi verdeeld dus.
Uiteindelijk heeft iedereen 3 heats gereden waar tijdens elke heat op alle 3 de sporen werd gereden. Dit was goed voor een ochtend en middag te vullen aangezien we geloof ik pas rond half 6 klaar waren met de laatste race.
Ik had tijdens de eerste race van de 3e heat wel wat problemen aan mijn auto, de helft van het achterwerk was afgebroken en de rest schraapte over de baan, klonk een beetje alsof ik een lekke band had. Dat zorgde helaas wel voor een vertraging van enkele tienden van seconden per rondje.
Marc had besloten zichzelf uit de uitslag te schrappen. Dit had hij wat mij betreft niet hoeven doen, maar hij vond die Porsche Spyder echt niet mooi en wou deze absoluut niet in huis hebben.
Hierdoor is Stef uiteindelijk (verdiend) eerste geworden, ik ben net zoals vorig jaar tweede geworden en Edje is bij zijn eerste optreden op deze baan knap 3e geworden.
Ik kan niet anders zeggen dan dat het een erg gezellig en geslaagde dag was. En dat was niet mogelijk zonder alle deelnemers en zonder de hulp van de vrouw van Marc, Annemarie. Die overigens ook een heerlijke lunch had gemaakt.
Iedereen bedankt! En misschien wel tot volgend jaar (of eerder)?!
Alle foto's in deze post zijn overigens door Jesper gemaakt. Bedankt daarvoor Jesper!
