Veiligheid voor alles! (2)

Ik heb het al eens eerder over veiligheid op de racebaan gehad, maar met dit onderwerp moest ik nog verder.

Omdat de racebaan even op een laag pitje heeft gestaan, heeft het ook even geduurd voordat ik weer verder ging knutselen er aan.
Omdat er nog wel eens een auto vanaf de fly-over naar beneden kukelde moest daar ook wat aan worden gedaan. Op zich niet gek, dat als je flink hard de bocht uit komt en uit het slot vliegt je dan ook naar beneden valt als er niets is om je tegen te houden, maar dat was mij nog niet gebeurd tot het met een avondje racen met Jesper gebeurde. Daar moest dus iets aan gedaan worden.

Ik was al enige tijd aan het verzinnen wat ik daar voor kon gebruiken, styreen of gewoon hout, misschien wel karton maar dat zou wel eens snel kapot kunnen gaan. Vorige maand was ik bezig de meubeltjes voor de kinderkamer in elkaar te zetten en de dozen waar dat in zat waren aan de zijkanten verstevigd met stroken hout. In verschillende maten want de dozen waren ook verschillend, maar er bleken een paar stroken bij te zitten die exact dezelfde hoogte hadden als de bandenstapels (die met de sponsoring er op), perfect!

Vandaag dus even aan het knutselen geweest, de sponsor-stroken er op geplakt en daarna eens zitten bedenken hoe ik het eigenlijk vast ga krijgen. Met wilskracht alleen blijft het niet zitten. Gaten boren is niet mooi (en zou in het meest extreme geval zelfs voor schade aan de baan en/of slotauto kunnen zorgen). Dan maar lijmen, met een lijmpistool.

En dat ging nog best wel prima zoals op de foto's is te zien. Hou er wel rekening mee dat het spul gloeiend heet is en dat je ook niet te lang moet wachten met vast plakken want dan kan je overnieuw beginnen.

Nadat de stroken er op zaten heb ik ook nog even een paar rondjes gereden. Ik had een tijdje terug een Ninco Lightning Ford GT gekocht in de kleuren van het Marc VDS team, ziet er onwijs gaaf uit maar ging voor geen meter. Bleek dat de motorpod was gebroken, hierdoor schoot de as er steeds uit.
Gisteren bij Klaas Bos op bezoek geweest samen met Timon en Jesper, en daar eindelijk een nieuwe motorpod gekocht. Volgens Klaas had ik mazzel dat die er nog was, schijnt dat Ninco-onderdelen erg slecht verkrijgbaar zijn.
Nou goed, deze dus omgewisseld met de gebroken motorpod en *plop* ik heb een nieuwe snelste auto op de baan. De tijd die tot nu toe het snelste was met dik een tiende verbeterd.

Ook eindelijk de pinion van de ProSlot Toyota GT-One vervangen door eentje die niet gescheurd was. Ook deze auto had nog geen rondje gereden op de baan, het blijkt ook een fijne, stabiele auto te zijn. Niet super snel, maar er is goed mee te rijden.

Banden testen

In de echte race-klasses hebben ze banden met verschillende compounds, van hard tot zacht en verschillende regenbanden. Dat hebben we natuurlijk ook voor slotauto's, uitgezonderd de regenbanden dan.

Ik rij zelf al enige jaren met zelfgemaakte banden en sponsor ook de banden voor de Souterrain Cup welke ik de afgelopen jaren samen met Marc Stouten heb georganiseerd.
Ook deze zelfgemaakte banden heb ik in verschillende compounds, hoewel ik (tot nu toe) slechts banden in 2 verschillende compounds heb gemaakt. Heel handig te herkennen aan de verschillende kleuren. De rood/oranje banden zijn de harde banden, de gele zijn de zachte banden.

Het is mij opgevallen dat de zachte banden een stuk sneller slijten (wat natuurlijk logisch is), een band met profiel heb ik in zo'n 30 minuten op mijn baan gereduceerd tot een slick. Dat geeft (tijdelijk) meer grip want de band heeft meer contact met de baan, maar als je er te lang op door blijft rijden krijg je 'graining' (zoals ze het zo mooi noemen in de F1, zie ook Tire Degradation) en krijg je toch weer gripverlies.

Om dit een beetje inzichtelijk te krijgen, en omdat het ook al weer tijd is om alvast nieuwe bandjes te gaan maken voor de volgende Souterrain Cup, zijn Marc en ik afgelopen weekend wezen testen op zijn baan. Dat betekende een hoop rondjes, geloof dat we samen dik over de 1000 rondes zijn gekomen. Het testen was een combinatie van gewoon een hoop rondes rijden en ook het proberen neer te zetten van snelle rondes.
Marc heeft gereden met een NSR Porsche 917K met de zachte, gele bandjes. Ik heb gereden met een NSR Ford GT40 met de hardere, rood/oranje bandjes.

Ook hier vertonen de zachte banden na een paar honderd rondjes graining, terwijl er bij de hardere bandjes zelfs nog profiel te zien is op sommige plekken!
Ondanks de vele rondjes is het profiel dus niet compleet verdwenen van de hardere bandjes, dat betekende dus dat de keuze op deze bandjes zal gaan vallen voor de komende Souterrain Cup.

Binnenkort volgt er al meer informatie over de volgende Souterrain Cup, Marc en ik zijn er al volop mee bezig.
We zijn dus al vroeg bezig met het plannen van de volgende Souterrain Cup en het maken van de bandjes. Eén van de redenen is dat deze Souterrain Cup heel anders zal zijn dan de voorgaande edities, maar ook omdat mijn vrouw en ik in december gezinsuitbreiding verwachten. Wij zijn namelijk in blijde verwachting van een zoon.

Een rondje rond Circuit Park Ommoord

NSR Ford GT40

In mijn vorige blogpost heb ik het over de NSR Ford GT40 gehad. Deze had ik gekocht voor deelname aan alweer de 3e Souterrain Cup die ik samen met de andere Marc organiseer (we zijn al druk bezig met het vervolg voor 2015!).
De GT40 heeft het zeker niet slecht gedaan maar de auto heeft tot vandaag ook nog geen meter gereden op mijn eigen baan. Inderdaad, de auto was op goed geluk in elkaar gezet en niet getest.

Daar is vandaag dus verandering in gekomen. Het was ook weer een tijdje geleden dat ik op mijn eigen baan heb kunnen rijden en omdat deze in mijn hobbykamer ligt, lag er ook een verzameling stof, slijpsel en zaagsel op. Eerst dus maar een doekje over de baan gehaald en toen de GT40 eens proberen.
Dat ging niet verkeerd, maar op de een of andere manier voelde de auto flink anders dan de NSR Porsche 917k. Ja, logisch eigenlijk aangezien het een hele andere auto is, maar de auto voelde niet als een NSR. Toen toch even de 917k op de baan gezet met een vermoeide motor en die was toch 4 tiendes sneller dan de GT40. Pardon?

Dan de auto maar even met een schroevendraaier te lijf gaan. De aller achterste schroeven een halve slag losser gezet, slechts een halve slag! Wat een verschil! De auto handelde gelijk een stuk beter en binnen een paar rondes zat ik er mee op de tijd van de 917k.
Nog een paar rondjes later en ik had het gevoel de GT40 goed de baas te zijn, dus de DS-200 ingesteld op 500 rondjes en gaan met die banaan!

500 rondjes? Ja, echt, 500 rondjes, mijn mini-endurance race: de CPO 500. Tot nu toe slechts met 1 andere auto gedaan, de Slot.It Ford GT40, dus ook meteen een mooie verlijking met de NSR versie.

De DS-200 geeft met een piep aan dat ik van start mag gaan en de GT40 schiet uit de starblokken. Zo nu en dan geeft de DS-200 een piep om aan te geven dat er een snelle ronde is neer gezet. Deze negeer ik meestal om niet uit mijn concentratie te komen, maar dan toch stiekem even kijken: ergens in de 4,2 seconden. Nog geen baanrecord maar niet ver er van af, dat moet dus sneller. Maar dan ga je ook wel eens te snel en vlieg je er uit. Goed, na 96 ronden de eerste uitvlieger. Auto in het spoor en de rust herpakken. Piept die DS-200 weer! Een vlugge blik leert dat ik het baanrecord zojuist heb verbeterd.

Enkele piepjes en uitvliegers later zie ik dat ik ontzettend dicht op de magische grens van 4 seconden zit (4.050 seconden). De volgende paar rondes zijn bagger en rond de 4,2 seconden, ik zeg tegen mezelf dat ik me weer moet concentreren en aan het eind van de volgende ronde hoor ik weer een piep: onder de 4 seconden!
Die snelste tijd verbreek ik nog een aantal keer tijdens de laatste 150 rondes.

De 500 rondjes leg ik met de NSR GT40 bijna 3 minuten sneller af dan met de Slot.It GT40. De snelste ronde was uiteindelijk een 3.873, ik ben onder de indruk van deze wagen.

De enige twee deelnemers van de CPO 500 tot nu toe zijn de GT40's van Slot.It en NSR, hier onder hun tijden:
1. NSR Ford GT40: 34 minuten en 56,122 seconden
2. Slot.It Ford GT40: 37 minuten en 51,092 seconden

Of optie 4?

In het vorige bericht had ik het over de 3 opties voor de autokeuze voor de Souterrain Cup.
Door een beetje mazzel was er een optie 4 bijgekomen, dus ben ik zaterdag nog even snel op en neer gereden naar Klaas Bos van SlotraceShop en stond optie 4 thuis:

De keuze was gevallen op een NSR Ford GT40, met een 34T tandwiel. Standaard zit er een 30T tandwiel op de achteras, dus met iets meer tanden heb je iets meer acceleratie.

Om een kort verhaal lang te maken: zaterdag avond zijn Jesper en ik wezen racen bij Mario op de Corvette Speedway. Daar hebben we eerst gereden met de Group C auto's van Slot.It, Jesper was met die auto's sneller, mijn Mazda 787b lag gewoon niet lekker en zijn Lancia LC2 ging gewoon goed.
Na de Group C's waren de NSR GT3s aan de beurt. Ik heb alleen een NSR 911 die in die klasse valt, Jesper geen. Echter omdat ik de GT40 zijn shakedown wou geven heb ik gekozen om daarmee te rijden. Jesper ging rijden met de NSR Porsche 917k welke de afgelopen 2 jaar dienst heeft gedaan als mijn auto tijdens de Souterrain Cup.
Ik moet zeggen dat de GT40 mij niet teleur heeft gesteld, natuurlijk kan je het niet verlijken met de GT's van NSR, maar aangezien ik in het midden ben eindigde ben ik tevreden.
Helaas gingen, mede door de zomertijd, bij mij de luiken pas dicht om 4 uur, en om 5 voor 8 moest ik Jesper weer ophalen voor de Souterrain Cup.

Zondag stapte ik vol goede moed, zin en slaap in de auto om Jesper en Timon op te halen en zijn we met z'n 3en richting Marc vertrokken. Helaas weinig tijd gekregen om te kunnen oefenen voordat de race begon, ik heb 5 minuten op zowel de blauwe als de gele baan kunnen oefenen, op de rode baan zat er helaas niet meer in.
Wel een flinke uitvlieger tijdens het trainen gehad aan het eind van het rechte stuk.

Tijdens het racen heb ik niet al te veel op de resultaten gelet, ik had er toch niet al te veel vertrouwen in gezien het gebrek aan slaap. Maar ik heb wel met veel plezier mijn heats gereden.

De laatste heats werden ingedeeld op prestaties, met de minst presterende rijders als eerste. Ik was ook een beetje verrast dat ik als laatste pas weer hoefde te rijden. Wat ik wel een beetje jammer vond was de sfeer tijdens die laatste heats, er werd nog al wat gevit op de marshall die de race kon pauzeren. Dat ging volgens 1 rijder iedere keer niet goed en hoe deze rijder er mee om ging verziekte een beetje de sfeer. Voor de rest was het een geslaagde dag en ben ik wonder boven wonder wèèr tweede geworden.

Ow ja, en de bandjes? Die waren oranje.

Bijna tijd...

... Voor de 3e Souterrain Cup!

Nog een klein weekje en dan is het weer zo ver. Voor de 3e keer organiseren we weer de Souterrain Cup, het, inmiddels, jaarlijks terugkerende race-feestje voor slotauto-bloggers.

Ik heb er zin in, hoewel ik nog geen rijdende auto heb voor komende zondag en ik ook betwijfel of die er gaat komen. Ik heb 3 auto's die volgens de reglementen mee mogen doen.
1: NSR Porsche 917k; heeft een motor die op z'n laatste benen loopt, gaat nog maar heel langzaam. Die motoren zijn ook nog eens belachelijk duur (vind ik), rond de €15.
2: Slot.It Ford GT40; Deze auto maakt wel een kans, maar zal het op moeten nemen tegen een auto die de afgelopen jaren favoriet bleek vanwege zijn superieure prestaties: de NSR 917k. En daarbij moet die GT40 omgebouwd worden aangezien daar een verende motorpod in zit en dat is verboden!
3: Fly Porsche 908; tja, die mag wel mee doen maar dan doe ik voor spek en bonen mee, voor de winst zal die auto nooit kunnen gaan. In ieder geval niet in zijn standaard vorm. En zoals ik al aan gaf, vind ik een nieuw motortje te duur. Het originele motortje werkt prima, maar gewoon te langzaam. Daarbij blijft het niet bij alleen een motortje om deze auto competitief te maken, er zal ook een andere achteras, tandwiel en lagers in moeten.

Maar het belangrijkste vanaf mijn kant is natuurlijk niet de slotauto, maar de bandjes.
De bandjes zullen ook dit jaar weer een andere kleur hebben, deze keer op speciaal verzoek van Marc Stouten. De hardheid is wel hetzelfde als vorig jaar, namelijk 30 (de 'oude' rood/oranje bandjes waren hardheid 40).
Deze bevielen vorig jaar tijdens de Souterrain Cup zelf goed en daarna hebben we er ook nog naar volle tevredenheid mee gereden. Bij mij dus geen Pirelli/F1 toestanden ;)

En dan nu... lekker racen!

De afgelopen week stond een keer niet in het teken van bouwen aan de baan, maar eindelijk weer in het teken van racen.
De baan gebruiken waar hij voor gemaakt is dus!

Afgelopen maandag was Jesper al langs geweest om de baan weer te proberen. Prompt scherpte hij ook gelijk de snelste tijd aan. Ook hebben wij ons weer bezig gehouden met de '10 Minute Challenge'. Ook daar zette Jesper het record neer met 135 ronden. Een paar dagen daarvoor had ik die zelf al aangescherpt met 128 ronden, daar ging Jesper dus flink over heen.

Aangezien ik hem niet met 2 records naar huis wou laten gaan, had ik nog wel een poging gedaan om zijn snelste tijd te verbreken, dat was gelukt dus die had ik weer in eigen handen.

Stiekem heb ik deze week wel een klein beetje zitten hobbyen aan de baan. Ik heb het bandententje weer opnieuw gemaakt en geplaatst, natuurlijk met banden.

Dan is afgelopen vrijdag Marc S langs geweest. En omdat er weer een gast op de racebaan kwam rijden, moest er toch eindelijk eens een welkomstbord komen.

Marc zette vol zelfvertrouwen zijn Slot.It GT40 op de baan en 10 ronden later had hij al de snelste ronde te pakken, een rondje van 4,067 seconden. Hij blij, ik wat minder.
Tot hij de auto van de baan af haalde om een andere te proberen, toen zag ik iets waar hij op zijn eigen baan geen rekening mee hoeft te houden: een magneet! Op mijn baan rij ik zelf uitsluitend zonder magneet, ja zo kan ik ook wel een snellere ronde rijden. Zijn vreugde was dus van korte duur en zijn snelste tijd wordt dan ook niet opgenomen in de ranglijsten :)

Overigens: probeer niet met een truck een GT40 bij te houden...

De rest van de avond heeft hij ook geen echte records neer gezet, maar dat is niet zo vreemd als je zelf altijd op een grote houten baan rijdt, en je dan ineens op een kleine plastic baan gaat rijden. Die snelle tijden zullen vast nog wel komen zodra hij hier wat vaker heeft gereden.

Doordat Jesper en Marc S hier zijn wezen rijden, ben ik ook een paar puntjes tegen gekomen die verbeterd moeten worden. Onder andere in de doordraaier, daar stak een stuk gips uit. En bij het opkomen van het rechte stuk kwam Marc S ook een stuk gips tegen, meerdere malen achter elkaar.
En dat niet alleen, zelf was ik afgelopen week ook van de baan af gereden aan het eind van het rechte stuk. De bandenstapels alleen waren helaas niet voldoende (en de auto had gelukkig een zachte landing op mijn werkschoenen).
Daar moest dus ook nog een oplossing voor komen, dus ook hier is een hekwerk gekomen.

Tot slot nog even een foto van de auto die op dit moment het '10 Minute Challenge' record op zijn naam heeft met 138 ronden.

Verder aan de baan... En weer eens rijden!

Vandaag ben ik weer lekker verder gegaan aan de baan en ik heb zowaar weer eens gereden op de baan.
Ik ben begonnen met het vast lijmen van het bergje wat achter het rechte stuk komt. Ik was dat stuk helemaal vergeten en heb een tijdje terug daar even wat voor gemaakt met piepschuim en gips. Nu staan er allemaal verfblikken en rollen tape tegen aan om het op de plaats te houden, dus de foto houden jullie even te goed.

Daarna ben ik verder gegaan met het plaatsen van bandenstapels. Ik denk niet dat deze bandenstapels ooit auto's van dichtbij gaan zien, maar wie weet.
Om de bandenstapels heen is wat grind geplaatst. Dit ligt gewoon los. Mede omdat ik dit niet allemaal vast wil gaan plakken, maar ook omdat dit toch niet over de baan zal slingeren.

Met de bandenstapels en grind op hun plek, kon ik een klein beetje meer scenery neer gaan zetten. Al lang geleden op eBay tegen gekomen en gekocht om exact dit idee uit te werken.

En dan eindelijk weer eens rijden op de baan... Of toch niet... Geen stroom op de baan, dat is raar. Even de XLR aansluiting losschroeven dan maar en daar zit een draadje aan die nergens meer heen gaat. Die zou naar de positieve aansluiting van de stroomaansluiting moeten gaan. En dan zit er maar 1 ding op: het aansluitstuk uit elkaar halen, en die is niet gemaakt om uit elkaar te kunnen.

Dus dan de soldeerbout er maar bij halen. Sinds het solderen van het aansluitstuk al meedere meters soldeer er doorheen gejaagd, dus al een stuk meer ervaring met solderen dan een paar jaar terug, dus dit is zo gepiept. Alleen wel jammer van het sloopwerk wat er voor nodig was.

Daarna toch nog lekker kunnen rijden en kunnen uittesten met verschillende voltages. Ik had altijd de standaard Carrera adapters in gebruik, die geven 14.8 Volt, wat eigenlijk veels te veel is wanneer je zonder magneet rijdt. Met de adapters die ik van Marc Stouten mee had gekregen kan je het voltage zelf instellen. De voltages die ik vanavond getest heb waren 12 Volt en 9.5 Volt.
Op 12 Volt was ik slechts 0.1 seconde sneller en was de auto was wat onrustiger dan op 9.5 Volt, dus de keuze wss snel gemaakt voor 9.5 Volt.

Ik heb lekker wat rondjes gereden met de Slot.It Ford GT40, nog met oude bandjes. En dat ging erg lekker, zelfs de snelste rondetijd tot nu toe op de baan neer kunnen zetten, 0.38 seconde sneller dan de oude snelste ronde (op 14.8V).

Veiligheid voor alles!

Nee, geen blog over dat je altijd een veiligheidsbril moet dragen als je gaat klussen en een mondkapje op moet als je met MDF gaat werken (hoewel dat wel goede tips zijn).

Nee, elk circuit heeft zijn veiligheidsvoorzieningen nodig, zo ook eentje waar alleen slotauto's rijden. Op mijn baan zullen wat voornamelijk bandenstapels zijn. Een aantal aan het einde van het rechte stuk, die heb ik geloof ik al eens eerder gepost. Nu zijn ze de buitenste ook eindelijk vast gelijmd (zodat de auto's niet een snoekduik richting grond maken), de bandenstapels met reclame staan los zodat ze iets met de auto's mee zullen bewegen.

Vanmiddag heb ik ook nog een aantal extra bandenstapels gemaakt voor op andere plaatsen op de baan. Hoofdzakelijk voor de show, aangezien je op andere plaatsen op de baan er niet zo hard af kan schieten dat ze nodig zijn, maar wie weet.

Er is echter nog wel 1 plek op de baan waar je lelijk van de baan af kan schieten, maar hier kan je niet op een mooie manier een bandenstapel plaatsen. Dus daar heb ik een andere oplossing voor bedacht: een hekwerk. Gemaakt van treinrails en horregaas (met dank aan Marc Stouten voor de materialen).

Eerst heb ik de rails op maat gezaagd, daarna een inkeping er in gemaakt, omgevouwen en een kleurtje gegeven.

Daarna het gaas er op geplakt en het geheel op de baan geplaatst.

Knappe jongen als je nu nog van de baan af kan vliegen :)

Muurtjes

Afgelopen weekend weer verder gegaan aan de racebaan. Ik ben begonnen aan een paar kleine klusjes, onder andere de slipstroken bijwerken waar nodig (op sommige plekken was er wat verf van de rotsen op de slipstroken gekomen), het neppe rood/wit van de Carrera slipstroken zwart geverfd, beetje gras gezaaid (wat op sommige plaatsen niet goed blijft zitten).

Toen ik daarmee klaar was schoot me te binnen dat ik nog een zak met steentjes had liggen en dat ik ooit eens het idee had om de verhoogde delen ergens op de baan daarmee te 'betegelen'. Dat was inmiddels al bekleed met gips en verf, dus dat moest er eerst af.

Daarna kon ik beginnen met het puzzelen. Op sommige plaatsen (voornamelijk de buitenkanten) was het muurtje te smal om de stenen overal hetzelfde te kunnen leggen. Hierdoor is het voorste muurtje eigenlijk in 3 delen opgedeeld.

De steentjes zelf hebben twee kanten: de ene kant is een grove kant die doet denken aan een grove, onbewerkte baksteen. De andere kant is veel gladder en deze vond ik zelf mooier. Gek genoeg zit er een bepaalde glans over de steentjes die je alleen ziet als je een foto met flits maakt, dat verschil is goed te zien op de foto's hier onder:

Nieuwe lading steentjes aanvoeren.

Verder met het tweede muurtje, ook hier weer puzzelen hoe de steentjes het beste passen.

En klaar.

Ik was ook nog niet helemaal tevreden met hoe het er voor het aansluitstuk er uit zag, dus daar ook maar steentjes geplakt. Ziet er gelijk stukken beter uit.